Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

όλα όσα αρνηθήκαμε

Ένα μεγάλο, ακατόρθωτο όνειρο που του’ κλεισες την πόρτα, 
κάθεται απ'έξω χρόνια τώρα κι όταν σε βρουν νεκρό, 
κανείς δεν ξέρει ότι δεν άντεχες ν' ακούς αυτά τα τεράστια ματωμένα νύχια του να γδέρνουνε την πόρτα σου. 
Όλα όσα αρνηθήκαμε -αυτό είναι το πεπρωμένο μας. 

Τ. Λειβαδίτης (απόσπασμα, Οι τελευταίοι)

Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

Άβυσσος η ψυχή του Ναζι :p


Εξωγήινοι με μικροτσίπ, κατάφεραν να υποκλέψουν σήματα από μερικούς εγκεφάλους ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής.
Ιδού κάποια αποτελέσματα:
  • Με το στρατιωτικό χαιρετισμό βρίσκω τον χαμένο μου ανδρισμό.
  • Φωνάζω ''ειμαι Έλληνας'' και φαντασιώνομαι πως είμαι κορμαλιάς, σαν ένας απ' τους 300 του Λεωνίδα στα στενά.

Σάββατο 9 Ιουνίου 2012

ο Ετσι

Κάποτε θα με διαβάσεις ίσως, θα ακούσεις τα τραγούδια μου, θα με κατανοήσεις. 
Αλλά δε θα 'μαι εγώ πια. Θα 'ναι αυτή η μάσκα που φορούν στους πεθαμένους. 
Όσους τους χρησιμοποιούν μετά το θάνατό τους, όταν οι ίδιοι δεν υπάρχουν. 
Όσο υπήρχα με φοβόσουν. Όσο υπήρχα δε με άντεχες. 
Δεν είχες καν τη δύναμη να μείνεις ένα δευτερόλεπτο κοντά, άμα σου το ζητούσα.

Παρασκευή 1 Ιουνίου 2012

Ο φόβος φυλάει την ερημιά μας


Φοβάμαι τους ανθρώπους που κατηγορούν τους πολιτικούς οτι "δεν έχουν ούτε ένα ένσημο στη ζωή τους" ενώ οι ίδιοι δουλεύουνε σαν σκλάβοι δεκάδες χρόνια τώρα χωρίς να συνειδητοποιούν οτι ανήκουν στην εργατική τάξη. Συνήθως αυτοί βλέπουνε πολλή μπάλα.

Φοβάμαι τους ανθρώπους που καθώς εργάζονται πιστεύουν οτι με αυτό το τρόπο προσφέρουν έργο στο κοινωνικό σύνολο και όχι οτι παράγουν περισσότερα κέρδη στο αφεντικό τους. Συνήθως αυτοί εκτιμούν τη Σία Κοσιώνη.

Φοβάμαι τους ανθρώπους που πιστεύουν οτι αν είσαι καλός στη δουλειά σου δε χάνεσαι και η ανεργία σου θα είναι προσωρινή. Συνήθως αυτοί έχουν κάνει δώρο βιβλίο τού Κοέλιο μια φορά στη ζωή τους.